Jaskinia Mała Zaruskiego
49°14′40″N 19°55′10″E/49,244369 19,919428
| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
11 m |
| Deniwelacja |
4 m |
| Wysokość otworów |
1773 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
505 m |
| Ekspozycja otworów |
ku W |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.22 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′40″N 19°55′10″E/49,244369 19,919428
| |
Jaskinia Mała Zaruskiego (Łomiska, Jaskinia Kozia, Dziura nad Strzelistą) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest w zboczu Wielkiej Turni, poniżej jej szczytu, powyżej Jaskini Strzelistej, na wysokości 1773 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 11 metrów, a jej deniwelacja 4 metry[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi idący stromo do góry wysoki korytarz, który po paru metrach staje się poziomy i niski. Zaczyna się w dużym otworze wejściowym, a kończy niedostępną szczeliną[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Na ścianach rosną mchy, wątrobowce i porosty[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była prawdopodobnie znana Mariuszowi Zaruskiemu, który kierował w jej pobliżu akcją TOPR w 1912 roku. Pierwszy jej opis sporządzili W.Habil, M. Kruczek i S.Wójcik z Zakopanego w 1959 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-07-19].